به نقل از «ایران اکونومیست»

خرید طلا از بورس چه مزایایی دارد؟

تاریخ انتشار: ۲۷ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۳۵۴۱۶

خرید واحدهای صندوق‌های طلا در بورس کالا از روش‌های نوین خرید طلا است که می‌تواند دغدغه‌هایی مانند ریسک‌ نگهداری و ریسک امنیت خرید طلا را از بین ببرد.

 طلا عنصری است که کاربردها و مصارفی همچون جواهرسازی، استفاده در صنعت پزشکی، الکترونیک، صنعت فضایی و... دارد. این عنصر کمیاب همیشه از دیدگاه عموم به‌عنوان یک فلز زینتی و با ارزش شناخته می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ریسک ناشی از خطرات خرید طلای فیزیکی

عواملی هم‌ چون سرقت، هزینه‌ نگهداری، نگرانی بابت اصل بودن طلا در زمان خریداری از جمله مواردی هستند که دغدغه‌هایی را برای سرمایه‌گذاران ایجاد می‌کند. اما آیا راهی برای انجام یک سرمایه‌گذاری کم ریسک در این فلز گران‌بها وجود دارد؟ پاسخ به این سوال مثبت است، چرا که با مدرن شدن جوامع و پیدایش روش‌ها و ابزارهای مدرن سرمایه‌گذاری، ریسک ناشی از سرمایه‌گذاری سنتی در طلا کاهش یافته است.

یکی از ابزارهایی که می‌توان از آن به‌عنوان جایگزینی برای سرمایه‌گذاری سنتی در طلا استفاده کرد، سرمایه‌گذاری در صندوق‌های طلا است. سرمایه‌گذاری در صندوق طلا برای کسانی که طلا را به عنوان یک فرصت سرمایه‌گذاری در نظر دارند پیشنهاد می‌شود.

صندوق سرمایه‌گذاری طلا چیست؟

صندوق‌ سرمایه‌گذاری طلا (Gold Fund)، یکی از انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و قابل معامله (ETF) در بورس کالا است. این نوع صندوق‌ عمده سرمایه خود را روی گواهی سپرده سکه طلا سرمایه‌گذاری می‌کند. صندوق‌ طلا حداقل ۷۰ درصد از دارایی خود را در خرید سکه طلا و مابقی را در اوراق با درآمد ثابت سرمایه‌گذاری می‌کند.

سرمایه‌گذاری در صندوق طلا برای کسانی که طلا را به عنوان یک فرصت سرمایه‌گذاری در نظر دارند پیشنهاد می‌شود. در ادامه به این موضوع که چرا سرمایه‌گذاری در صندوق طلا نسبت به سرمایه‌گذاری سنتی در طلا مناسب‌تر است پرداخته می‌شود.

مزایای سرمایه‌گذاری در صندوق طلا

‌نگهداری از طلا ریسک‌های مختص به‌ خود را دارد، در صورتی که با سرمایه‌گذاری در صندوق‌های طلا، ریسک‌هایی همچون خطر نگهداری و آسیب دارایی از بین می‌رود. همچنین از دیگر مزایای سرمایه‌گذاری در صندوق‌های طلا، می‌توان به سرمایه‌گذاری با مبلغ پایین‌تر از قیمت طلا و سکه طلا اشاره کرد.

به‌عنوان مثال اگر شخصی قصد سرمایه‌گذاری در طلا را داشته باشد، باید برای هر گرم طلا مبلغی را تحت عنوان اجرت بپردازد. این مبلغ جدا از مبلغ ارزش هر گرم طلا است. همچنین برای خرید یک عدد سکه تمام بهار آزادی، سرمایه گذار باید مبلغ زیادی را پرداخت کند که ممکن است افرادی که قصد سرمایه‌گذاری در سکه را دارند به دلیل کمبود نقدینگی این امکان را نداشته باشند. در صورتی که با حداقل مبلغ ۵۰۰ هزار تومان می‌توان در صندوق‌ سرمایه‌گذاری طلا سرمایه‌گذاری کرد.

نحوه سرمایه‌گذاری در صندوق طلای کارگزاری‌ها

برای سرمایه‌گذاری در صندوق طلا ابتدا نیاز است سرمایه‌گذار به یکی از کارگزاری‌ها مراجعه و فرآیند ثبت‌نام خود را (در صورتی که قبلا انجام نداده باشد) تکمیل کند و پس از دریافت کد بورسی به سامانه‌های معاملاتی وارد شود.

صندوق‌ طلا از نوع صندوق‌ ETF یا قابل معامله است که برای معامله کردن آن کافیست تا نام صندوق در سامانه‌های معاملاتی جست‌وجو شود و سپس سرمایه‌گذار نسبت به خرید صندوق اقدام کند. بیش‌تر کارگزاری‌های حوزه کالایی در حال حاضر صندوق طلای عیار را در لیست صندوق‌های سرمایه‌گذاری خود دارد که این صندوق روی گواهی سپرده‌کالایی سکه طلا سرمایه‌گذاری می‌کند.

 پارسینه

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: سرمایه گذاری در صندوق طلا صندوق های طلا خرید طلا سکه طلا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۳۵۴۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

غفلت در بهره‌برداری از میادین مشترک نفت و گاز، چه بر سر آینده اقتصاد می آورد؟

به گزارش خبرآنلاین منابع نفت و گاز محدودند و هر روز هم از میزان‌شان کاسته می‌شود و از سوی دیگر، سوخت‌های فسیلی به واسطه تأثیرات سوئی که بر زیست‌بوم کره زمین می‌گذارند، اگر جایگزین مطمئنی برای‌شان پیدا شود، جایگاه و ارزش خود را در صنعت و اقتصاد جهان از دست خواهند داد؛ چنان‌که امروز شاهد گسترش سوخت‌های پاک و انرژی‌های سبز هستیم؛ ازاین‌رو حتی این احتمال وجود دارد که زودتر از آنکه منابع نفت و گازمان تمام شود، بی‌ارزش و بی‌مشتری بماند.

روزنامه شرق نوشت: پس چاره چیست و چه باید کرد؟ خرج‌کردن منابع و سرمایه‌های ملی در کشور به چنان مرز بحرانی رسیده که دیگر قطعا زمان و فرصت نداریم که چرخ را از نو اختراع کنیم و نسخه‌های بی‌مایه و فاقد پشتوانه اجرائی و عملیاتی ارائه دهیم. تنها گزینه پیش‌رو، گام‌زدن در مسیر تجربه‌های امتحان‌ پس‌داده و به ثمر نشسته است. تجربه همان‌هایی که مانند ما منابع خدادادی دارند، چه در داخل کشورشان و چه در میادین مشترک؛ اما با نگاهی متفات، درآمدهای حاصل از فروش نفت و گازشان را در عوض هزینه‌کرد برای بودجه‌های جاری به کانال‌های سرمایه‌گذاری هدایت‌ کرده و امروز، فصل خوشه‌چینی‌شان رسیده؛ کشورهایی مانند نروژ یا همسایگانی مانند امارات و قطر.

نفت و گاز برای این کشورها سرمایه ملی بوده، سرمایه را سرمایه‌گذاری کردند و هزینه‌های‌شان را هم از کنار همان سرمایه‌گذاری‌ها تأمین می‌کنند؛ نگاهی که شاید در کشور ما با راه‌اندازی حساب ذخیره ارزی و بعد هم صندوق توسعه ملی گام‌های نخستینش برداشته شد؛ اما از همان گام نخست و قدم اول فراتر نرفت؛ چراکه این مهم، نیازمند عزمی ملی و خواستی همگانی است؛ اینکه منابع ملی را به کانال سرمایه‌گذاری هدایت کنیم تا حق آیندگان را هم حفظ کنیم و سهم آنها را هم پیش‌خور نکنیم، نیازمند همراهی و همگامی همه سیاست‌گذاران و تصمیم‌گیران و مجریان است.

صندوق توسعه ملی در مدت قریب به سه سال گذشته سعی بر آن داشته تا این مفهوم را برای تمام ارکان اقتصادی کشور تبیین و تفهیم کند که کارکرد و اساسنامه این صندوق، ایفای نقش در کسوت یک صندوق بین‌نسلی است تا منابع ملی را سرمایه‌گذاری کرده، خلق ثروت و ارزش کند و در نهایت، هم ساکنان امروز و هم اهالی فردا را منتفع سازد؛ اما نه‌تنها شاهد همراهی و همگاهی نبوده؛ بلکه تمام انرژی و ظرفیت‌هایش را صرف آن کرده تا سنگ‌هایی را که پیش پایش نهاده‌اند، بردارد؛ آن‌هم برای آینده فرزندان این سرزمین. افق روشن صندوق توسعه ملی که با عنوان حکمرانی نوین مطرح شد و چشم‌اندازش وصول مطالبات ملی و معوق و هدایت در راستای ارزش‌آفرینی برای مردم ایران بوده، امروز به جنگی فرسایشی بدل شده است‌.

و اما در میانه این کشمکش، آنچه ذبح می‌شود، منفعت مردم ایران ‌ است و بدون‌تردید برنده بازی، همسایگانی هستند که از تعلل و بی‌عملی ما سود می‌برند؛ سرمایه‌گذاری صندوق توسعه ملی در میادین مشترک نفت و گاز به منظور افزایش برداشت از منابعی که همسایه با تمام توان و ظرفیت از آن برداشت می‌کند، فرصت طلایی برای خلق ثروت و افزایش سرمایه و منابع ملی بود؛ فرصتی که با تنگ‌نظری و بخشی‌نگری به اضمحلال رفت و تنها کشورهایی را که با آنها میادین مشترک داریم، شادمان کرد.

کشوری مانند قطر که میدان گازی پارس جنوبی را با ما به اشتراک دارد، نه‌تنها با تمام توان و ظرفیت در حال برداشت است؛ بلکه همواره و هرروزه سرمایه‌گذاری در این میدان را افزون می‌کند تا کاهش افت فشار در پی برداشت‌ مستمر، حجم تولید و صادرات‌شان را کاهش ندهد؛ اما ما در این سوی مرز تنها اقدامات آنها را به نظاره نشسته‌ایم و قدم از قدم برنمی‌داریم. بحمدالله توجیه‌ها و بهانه‌ها جور است: کشور در شرایط تحریم است و توان سرمایه‌گذاری تازه را نداریم و الخ... . اما صندوق توسعه ملی دقیقا در چنین شرایطی طرحی را ارائه داد که حجم بالایی از سرمایه‌ها را به میادین مشترک نفت و گاز گسیل می‌کرد و حاصلش افزایش برداشت درخورتوجه از میادین بود که هم سرمایه ملی را افزون می‌کرد و هم با پرداخت سهم دولت، گشایشی ایجاد می‌کرد و مرهمی می‌شد بر اقتصاد ملی؛ اما حیف و صد حیف که منفعت ملی فدای بخشی‌نگری شد.

23302

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901962